Galeria sztuki Vall d’Hebron

1,8K

Będąc w Barcelonie bardzo łatwo wręcz potknąć się o zabytek czy dzieł sztuki. Nie inaczej jest w dzielnicy Horta, gdzie przy stacji metra Montbau znajduje się nietypowa galeria sztuki Vall d’Hebron. Tutaj na jednym z murów umieszczono reprodukcje dzieł najbardziej znanych malarzy przełomu ubiegłego wieku. To tutaj znajdują się „dzieła” Picassa, Miro, Moneta czy Van Ghoga, ale po kolei 😀

Pierwszy z obrazów to …

Od razu konkurs i zadanie dla was — jeśli wiesz co to za obraz oraz kto jest jego autorem, napisz koniecznie w komentarzu, a my nagrodzimy pierwszej osobie, która poda nam, prawidłową odpowiedz! Czekamy na zwycięzcę!

Drugi obraz jaki prezentuje Galeria sztuki Vall d’Hebron to reprodukcja Marka Rodhko

jego obrazy są niesamowicie charakterystyczne M.Rodhko jest przedstawicielem color field paintingu, czyli pokrywania płótna dużymi kolorowymi plamami zachodzącymi na siebie. Jego technika zyskała niesamowite uznanie, pomimo twierdzeń niektórych, że jego obrazy są zbyt proste a wręcz infantylne, obecnie jego dzieła sprzedawane są za ok. 50-70 mln €!

Mark Rothko zaczynał w nowym jorku jako mało znany malarz żydowskiego pochodzenia, któremu drzwi do świata sztuki otworzyła Peggy Guggenheim. Po wojnie w 1942 roku otworzyła galerię sztuki, gdzie między innymi zaprezentowała jego prace. Wówczas udało mu się sprzedać kilka prac za kwoty pomiędzy 150 a 750 dolarów. 1947 był dla Rhodki przełomowy dzięki staraniom młodej kolekcjonerki Betty Parsons. Zaproponowała mu ona indywidualne wystawy, w zamian za kontrakt na wyłączność od tego momentu można mówić, że posiadał on swoją własną galerię, w której mógł eksponować i odpowiednio zawieszać swoje prace, dobierać odpowiednie oświetlenie czy w końcu co najważniejsze je sprzedawać.
Jego obecność na rynku sztuki ugruntowało sprzedanie za 1000 $ jednej z prac żonie Johna D. Rockefellera III jednego z najbogatszych ludzi ówczesnych czasów. Od lat 50 pozycja Rhodki na rynku sztuki sukcesywnie wzrasta. Jest coraz bardziej cenionym i znaczącym artystą zapraszany jest na liczne wystawy i do prestiżowych realizacji. Wystawiał swoje prace tylko wówczas gdy sam mógł ustawić światło czy zaaranżować przestrzeń. Stąd tak mało jego prac znajduje się w Europie. TO również tłumaczy, dlaczego są tak niesamowicie drogie.

Prace Rothko

Przywiązywał dużą wagę do używanych przez siebie pędzli. Lubił w swoich pracach używać miękkich wysłużonych pędzli, traktując je jako przedłużenie dłoni. Dbał o nie, w specjalny sposób je czyszcząc i konserwując. Często używał pędzli do malowania ścian, ale malował lekko, jedynie samym czubkiem, aby zapewnić gładką powierzchnię płótna.

Trzeci z obrazów to Mondrian

Ten holenderski artysta nazywany jest twórca neoplastycyzmu, czyli nurtu, który utworzył abstrakcję geometryczną, charakteryzującego się liniami pionowymi i poziomymi nachodzącymi na siebie które dzieliły płaszczyznę na kwadraty i prostokąty. W swoich pracach stosował również trzy podstawowe barwy żółtą, niebieską i czerwoną oraz tzw. nie kolory — czarni, bieli i szarości w ten sposób powstawały prace, których wartość dzisiejszych aukcjach osiąga 20 mln €

Mondrian zaczął uczyć się rysunku już w wieku 14 lat od swojego wuja Fritza Modriaana znanego pejzażysty szkoły haskiej. Wolą ojca, który również związany był ze sztuką, Mondrian miał zostać podobnie jak ojciec, nauczyciele rysunku co uczynił kilka lat później. – nie czując powołania do zawodu, dzięki wsparciu finansowemu przyjaciela rodziny wstąpił na Akademię sztuk pięknych w Amsterdamie. Jego prace pierwszy raz zostały wystawione w 1893 w Utrechcie. Pomimo że w życiorysie Mondriana zaznaczone są 4 ważne okresy, najistotniejszym moim zdaniem jest czas, gdy przebywał on w Paryżu. Mondrian zaprzyjaźnił się z kolekcjonerem sztuki Salem Slijperem oraz założył ugrupowanie artystyczne De Stijl. Konsekwentnie stosował i pogłębiał stworzony przez siebie styl, coraz bardziej go upraszczając. Od 1921 roku zaczął tworzyć kompozycje dużych prostokątów i kwadratów o silnym zaznaczonym na czarno konturze w ten sposób powstała kompozycja w czerwieni żółci i błękicie. Uznawany jest dziś za prekursora abstrakcjonizmu, a jego pracami inspirowały się kolejne pokolenia malarzy.

Czwarte dzieło autorstwa Van Gogha

Vincent Van Gogh niezwykły artysta. Jeden z pierwszych artystów malarstwa impastowego i kontekstowego prekursor sztuki emocjonalnej. Urodzony w Holenderskim Zundert w 1853 roku od najmłodszych lat miał kontakt ze sztuką, ponieważ jego rodzina zajmowała się handlem dziełami sztuki. On sam w wieku 16 lat rozpoczął pracę w firmie Goupil i spółka a 4 lata później został dzięki znajomości języka delegowany do londyńskiego oddziału tej firmy zajmującej się sprzedażą dzieł sztuki. Ten okres był punktem zwrotnym w jego życiu. Zakochał się wówczas w córce swojej gospodyni, która była zaręczona z innym mężczyzną, Młody Van Gogh stał się ponury i cichy a wkrótce również wyjechał do Paryża. Doświadczenia z Paryża i Londynu pozwoliły mu zobaczyć ciężki los miejskiej biedoty, której od tego momentu chciał służyć. Niestety jego wysiłki nie zostały docenione a znajdując pociechę w rysowaniu latem 1880 roku mając 27 lat postanowił zostać artystą
Wprawdzie przez krótki czas Van Gogh pobierał lekcje rysunku, jednak właściwie był samoukiem. Po kolejnym zawodzie miłosnym wyjechał do Hagi, gdzie spotkał Christien Marię Hoornik ubogą szwaczkę i czasami z konieczności prostytutkę. Jego związek został stanowczo oprotestowany, przez co się rozpadł a Van Gogh ponownie, zamieszkał z rodzicami. Od 1886 roku Vincent zamieszkał w Paryżu, by w 1888 roku przenieść się do Arles. Do Holandii już nigdy nie powrócił. W wieku 37 lat namalował ostatni obraz w życiu.

Galeria sztuki Vall d’Hebron i jej piąta praca to z kolei Kiss 2 Liechtensteina

Roy Lichtenstein amerykański malarz grafik i rzeźbiarz. Swoją przygodę ze sztuką rozpoczął w latach 30 ubiegłego wieku. Chodził do klubów jazzowych i szkicując portrety występujących tam muzyków. Sam również próbował swoich sił, grając na saksofonie. W latach 40 studiował malarstwo na Ohio State University a swoją pierwszą indywidualną wystawę prac miał już w wieku 28 lat w Nowym Jorku. Przełom w jego pracach nastąpił na początku lat 60, kiedy zdecydował się wejść w nurt sztuki pop artu. Zaczął wówczas malować postacie z kreskówek Disneya, tak powstał pierwszy jego pop-artowy obraz, czyli Look Mickey. Kolejnym krokiem w jego twórczości stało się rysowanie komiksów. W kolejnych latach tworzył cykle obrazów pod tytułem Brushstrokes czy cykl Mirrors projektował również gigantyczne murale. W Barcelonie zobaczyć możemy jego rzeźbę zwaną „twarz Barcelony” nieopodal Port Vell. Galeria sztuki Vall d’Hebron daje nam możliwość zobaczenia jego prac!

szósta reprodukcja przedstawia spacer nad brzegiem morza autorstwa Joaquina Sorolli

Joaquin Sorolla y Bastida ten hiszpański impresjonistyczny malarz i grafik był jednym z najbardziej płodnych artystów hiszpańskich tego okresu. Wychowywany przez ciotkę w wieku zaledwie 11 lat rozpoczął naukę na Escuela de Artesanos w Walencji. Ukończył ją w 1879, by w tym samym roku rozpocząć studia na Escuela Superior de Bellas Artes de San Carlos. Od 1880 roku zaczął wysyłać swoje prace na liczne konkursy, choć początkowo nie były one zauważane. Dopiero 1883 zdobył medal na wystawie regionalnej w walencji. Dwa lata po tym wydażeniu wraz ze swoim przyjacielem Pedro Gilem pojechał do Paryża, gdzie bliżej zapoznał się z malarstwem impresjonistycznym. W 1900 r. na konkursie w Paryżu otrzymał nagrodę Grand Prix, za obraz Triste Herencia. Co powodowało, że jego popularność stale rosła. Walencja zdecydowała się nawet na nadanie jednej z ulic imienia Sorolli oraz ogłosiła go ukochanym i zasłużonym synem. Po licznych podróżach otworzył wystawę w Paryżu, gdzie prezentowano 500 jego obrazów, to przyniosło mu międzynarodową sławę. Innym jego wielkim sukcesem była wystawa w nowym jorku. Po skończeniu projektu dla Hispanic Society of America pracował jako profesor na Escuela de Bellas Artes de Madrid, prowadząc zajęcia z kompozycji i koloru. Zmarł w wieku 60 lat zostawiając po sobie ponad 2200 dzieł

siódma praca to ogród ludzkich rozkoszy namalowany przez Boscha w XVw.

Bosch był malarzem, którego prace, jako jednego z nielicznych nie poddają się działaniom czasu i wydają się równie aktualne co 500 lat temu. Bosch żył w tym samym czasie, co Leonardo da Vinci, będąc tak jak on, jednym z największych malarzy w historii sztuki. Jego obrazy, poruszają zarówno aspekt religijny, teologiczny, psychologiczny, jak i społeczny.

Jeśli spojrzeć bliżej na jego dzieła to łatwo dostrzec, że są one zbudowane z wielu małych, osobnych „portretów” i scen, niczym surrealistyczne prace Salvadora Dalego. Obrazy Boscha są bardzo gwałtowne, szalone i niejednokrotnie także brutalne. Mogą z łatwością sprawić, spoglądamy na nie z wielkim niedowierzaniem a wręcz przerażeniem, na samą myśl, że są to prace nie tyle współczesnego artysty, ile powstałe w XV wieku.

Jednym z najważniejszych obrazów prezentowanych w Prado jest „Ogród ziemskich rozkoszy”. Tryptyk ten, znajdujący się na co dzień w Madrycie, jest jednym z najpopularniejszych dzieł sztuki prezentowanym w kraju. Specjaliści z Prado datują go na 1490-95. Galeria sztuki Vall d’Hebron umożliwia zobaczenie kopii tego dzieła!

Galeria sztuki Vall d’Hebron i ósma praca to z kolei Pole makowe Monet’a

Monet to czołowy przedstawiciel impresjonizmu. Ten francuski malarz początkowo odnosił sukcesy jako karykaturzysta, lecz w wieku 18 lat za namową Eugena Boudine jego pierwszego nauczyciela zaczął uprawiać malarstwo plenerowe. Niedługo później udał się do paryskiej Academie Suisse. W 1863 roku wraz z grupą przyjaciół wyjechał do Barbizon, to tutaj działała słynąca w okolicy grupa pejzażystów. To również w tym czasie zrodziła się jego przyjaźń na całe życie z Auguste’a Renoira, z którym stworzył wspólny kierunek w malarstwie — Impresjonizm! Jego decyzja, by pozostać profesjonalnym malarzem, nie zyskała uznania u jego ojca, drastycznie pogarszając ich wzajemne stosunki. Po licznych zawirowaniach w jego życiu W 1883 zorganizowano mu jego pierwszą indywidualną wystawę w Londynie. Stopniowo rosła również wartość jego prac i zmieniało się nastawienie krytyków. Jego twórczość ewoluowała i coraz mniejsze znaczenie miała forma. Malarstwo Moneta zbliżało się do abstrakcji złożonej z barwnych plam. Najważniejsze dla niego stało się światło i wydobywany przez nie kolor. Monet jest jednym z nielicznych artystów, którzy w ciągu swojego długiego życia osiągnęli uznanie krytyków i publiczności a on sam stabilizację finansową, a nawet doszedł do sporego majątku.

dziewięć to skradziony kilka lat temu krzyk Muncha

Edvard Munch już jako małe dziecko zetkną się ze śmiercią, kiedy gruźlica zabrała mu najpierw matkę a kilka lat później siostrę — to zaważyło na jego rozwoju duchowym i artystycznym. Motyw śmierci Bardzo często występuje w jego pracach. Rysunku i malarstwa uczył się w Oslo, by dzięki stypendium wyjechać na 3 lata do Paryża. Tam uległ wpływowi postimpresjonizmu. Wiele lat ze swojego życia spędziła w Niemczech głównie Berlinie Francji oraz Włoszech. Właśnie w Berlinie nawiązał między innymi kontakty z cyganerią. Przez wiele lat walczył z chorobą alkoholowa oraz zaburzeniami nerwowymi, by ostatecznie uporawszy się częściowo z problemem osiąść w Norwegii. Twórczość Muncha oddziaływała bardzo silnie na malarstwo europejskie XX wieku, był jednym z głównych prekursorów ekspresjonizmu.
Jego najbardziej znany obraz krzyk namalowany w 1893 został w 2004 r. zrabowany z galerii narodowej w Oslo, ale po 2 latach policji udało się go odzyskać

2 maja 2012 r. dom aukcyjny Sotheby’s sprzedał obraz Krzyk za 119 922 500 dolarów.

Galeria sztuki Vall d’Hebron i dziesiąta praca która z kolei przedstawia mural Joana Miro

Malarz, ceramik, rysownik, rzeźbiarz, Katalończyk żyjący pomiędzy Barceloną, Paryżem i Majorką. Przyjaciel Picassa, Bretona i Ernsta, który przez całe twórcze życie uchodził za outsidera to słowa najlepiej opisujące Joana Miró jednego z pionierów surrealizmu
W jego pracach odnaleźć można formy przypominające sposób malowania dzieci oraz ciepłe i intensywne kolory. Miro, opuścił Barcelonę w 1920 rok, udając się do Paryża, gdzie miał nadzieję na całkowite poświęcenie się malarstwu. Poznanie Pabla Picasso czy Wasilija Kandinskiego utwierdziło go w przekonaniu, że chce rozwijać swoje artystyczne pasje. Pierwsze jego prace charakteryzują się dużym wpływem kubizmu, ale stopniowo odchodził od niego na rzecz surrealizmu i dadaizmu. Miro, pomimo licznych kontaktów i znajomości w świecie artystycznym całe życie uchodził za outsidera. Uznawany jest za pioniera surrealizmu wraz z Dalim czy Ernstem. Jego styl charakteryzował się łączeniem żywych barw z uproszczonymi organicznymi formami. Galeria sztuki Vall d’Hebron posiada jedną z reprodukcji mistrza

jedenasta zarazem ostatnia  i najciekawsza to Guernica Pabla Picassa!

Pablo Picasso ten hiszpański malarz, rzeźbiarz, grafik, ceramik oraz poeta, uznawany za jednego z najwybitniejszych artystów XX wieku. Twórca nurtu malarstwa zwanego kubizmem. Pablo swój talent malarski ujawniał od najmłodszych lat. Kształcił się w Hiszpanii i Paryżu, gdzie zetknięcie z pracami postimpresjonizmu miało wielki wpływ na jego prace. Wyróżniamy kilka okresów w twórczości Pablo, a od 1907 roku rozpoczyna się jego eksperymentowanie z geometrią i upraszczaniem formy. Kolejne lata to ciągłe poszukiwania twórcze

Dzieło powstałe w 1937 roku było rodzajem hołdu, złożonemu baskijskiemu miastu Guernica, jakie 26 kwietnia 1937 roku zostało zbombardowane przez niemiecki korpus Legion Kondor, należący do Sił Powietrznych III Rzeszy, Luftwaffe.
Malowidło przedstawia chaos, śmierć i strach ludzi, które sprowadza wojna na spokojne miasteczko. Symbolicznie obraz ten przedstawia również cierpienie całego narodu baskijskiego walczącego o wolność, o swój kraj i język. Ze względu na zakaz fotografowania oryginału Galeria sztuki Vall d’Hebron to miejsce gdzie warto się wybrać, aby zobaczyć namiastkę Guernica.

Jest to niesamowita galeria sztuki Vall d’Hebron, o którą warto zahaczyć, będąc w drodze do parku z labiryntem lub welodromu!

Zapraszamy na wspólne wycieczki po Barcelonie i odkrywanie sekretów miasta razem z nami