Casa Felip, którego budowa trwała w latach 1905 – 1913 roku znajduje się w Barcelońskiej dzielnicy Eixample. Swoją nazwę zawdzięcza osobie, która zleciła jego budowę, panu Manelowi Felip i Sintas. Zajmował się on działalnością włókienniczą, specjalizując się w wełnie i bawełnie. Na swojej działalności Felipe i Sintas dorobił się sporej fortuny (co zaobserwować możemy we wnętrzach Casa Felip). Budynek składa się z parteru i pięciu pięter wykonanych w modernistyczny styl. Najbardziej okazałe i możliwe do zwiedzania są pomieszczenia znajdujące się na pierwszym piętrze, czyli dawne pomieszczenia, w których mieszkał właściciel budynku.
Już samo patio z bogatym sgraffito na ścianach, jak i klatka schodowa z marmurowymi schodami prowadzącymi na pierwsze piętro dają wyraźnie do zrozumienia, że jest to budynek zamożnych osób z Barcelony.
Najbardziej okazałymi pomieszczeniami możliwymi do zwiedzania w casa felip są salon z przepięknie zdobionym sufitem, jak również jadalnia, w której zobaczyć możemy witraż zajmujący całą długość ściany okiennej. Również wyposażenie, które znajduje się w budynku, potrafi pokazać i oddać zarówno ducha tamtych czasów, jak i uzmysłowić jaką fortuną dysponowała ówczesna burżuazja Barcelony.
Posiadłość Casa Felip wybudowano obok innego budynku Telm Fernandez, który również został zlecony przez Manela Felip i Sintas. Usytuowany jest on pod numer 20 przy Ausias Marc w Barcelonie, w tak zwanej strefie „złotego kwartały włókienniczego”. To część dzielnicy Eixample, w której osiedliła się pod koniec XIX wieku, nowa burżuazja miasta zlecając budowę swoich domów. Posiadłości były budowane w stylu modernistycznym, który miał szczególny wyraz i wpływ na obraz Barcelony i Katalonii.
Kilka wydarzeń umożliwiło szybkie dojście do fortun osobą zamieszkującym Barcelonę i tak rozbiórka murów otaczających miasto, nowy rozwój miasta na bazie planu Cerdà, Światowa Wystawia w 1888 roku to niektóre koła zamachowe, które pozwoliły na radykalną zmianę zabudowy Barcelony. W następstwie czego zaprzestano budować indywidualne rodzinne rezydencje, a zaczęto tworzyć kamienice czynszowe.
W takich domach właściciel mieszkał na I Piętrze, wynajmując pozostałe piętra. Przychody otrzymywane z czynszów od pozostałych mieszkań stanowił zarówno dochód dla właściciela nieruchomości, jak i pozwalały na utrzymanie budynku